De drie beroepsorganisaties Febetra, UPTR en TLV hebben de krachten gebundeld om de algemene voorwaarden voor het wegtransport te herschrijven. Die nieuwe algemene voorwaarden spelen in op de digitale evolutie in de sector en doen een poging om een aantal grijze zones uit de vorige versie weg te werken. De laatste keer dat een gelijkaardige bijstelling gebeurde, was in 2003, een jaar na de bekendmaking van de Transportwetgeving van 2002. Na de bekendmaking van de Transportwetgeving van 2013 had de UPTR wel al enkele paragrafen herschreven, maar dankzij de algemene inspanning kan nu een tekst worden voorgesteld die voor de hele sector van het wegtransport geldig is. De nieuwe Algemene Voorwaarden passen dus in het kader van de CMR-Conventie, van de Transportwetgeving van 2013 en van de technische evoluties in de sector, voornamelijk op digitaal vlak. Algemeen bieden ze de transporteurs een betere bescherming bij bepaalde gebeurtenissen, hier vindt u enkele van de belangrijkste maatregelen:

• Er wordt gepreciseerd dat de vervoerder gerechtigd is op de vergoeding van de immobilisatietijden van het wegvoertuig: “Bij ontstentenis van andersluidende overeenkomst, wordt aangenomen dat de vervoerder een uur laden en een uur lossen voor zijn rekening neemt. Na afloop van dit uur is de vervoerder gerechtigd op vergoeding voor het geheel van de kosten die uit deze bijkomende immobilisatietijd voortvloeien.”
• De transporteurs zouden beter ingedekt moeten zijn in geval de goederen die ze hebben vervoerd schade veroorzaken aan andere goederen die onder de verantwoordelijkheid vallen van de verzender, de lader of de ontvanger. In dat geval is “de vervoerder slechts aansprakelijk voor schade te wijten aan diens fout of nalatigheid” en “zijn aansprakelijkheid is beperkt tot maximaal 8,33 rekenheden voor elk bruto kg gewicht van de vervoerde lading”.
• De vervoerder zal een pand- en/of retentierecht kunnen uitoefenen op alle materiaal en/of goederen die hij transporteert voor een klant die zijn facturen niet betaalt.
• Tot slot, en deze vermelding was de grote afwezige in de vorige versie van de Algemene Voorwaarden, is het Belgische recht van toepassing en zijn de rechtbanken van de maatschappelijke zetel van de vervoerder bevoegd in geval van betwisting.

Het is nu aan de vervoerders om deze nieuwe tool te gebruiken. We vermelden nog dat zij de verantwoordelijkheid hebben om hun opdrachtgevers te verwittigen wanneer ze hun eigen Algemene Voorwaarden wijzigen, zo niet, dan zou een rechtbank kunnen oordelen dat ze impliciet informatie voor hun klanten hebben verborgen gehouden. Het is anders wel net een goede periode voor transporteurs die hun opdrachtgevers nieuwe regels willen voorschotelen…