De twee Belgische gewesten die met pilootprojecten voor lzv’s zijn gestart, stellen die projecten ook open voor buitenlandse transporteurs. Nederland daarentegen lijkt veel minder bereid om ook Belgische ecocombi’s op zijn grondgebied toe te laten. Dat is tenminste de ervaring van Bert Vranckx (Be-Trans).

Op dit ogenblik heeft Be-Trans een lzv in Vlaanderen rijden en het overweegt er nog een tweede te kopen. Maar het zou met zijn ecocombi ook Nederland willen aandoen. Daar is de testfase immers al afgelopen en maken wegcombinaties van 25,25 meter lang intussen deel uit van het landschap. Bert Vranckx betreurt hoe zwaar de procedures zijn die Nederland hiervoor heeft ingesteld: “Het duurt nu al vijf maanden. Ik word voortdurend heen en weer gestuurd tussen de RDW in Nederland en de DIV in België om mijn ecocombi in Nederland te laten homologeren. Het is schandalig! Bij de opleiding van de chauffeurs is het van hetzelfde laken een broek. Ik heb drie chauffeurs in Nederland opgeleid. De eerste was meteen geslaagd. De derde was de tweede keer gezakt omdat hij een ietsiepietsie te snel had gereden. Ik heb de examinator erop attent gemaakt dat dit niets te maken had met de ecocombi, maar het antwoord was dat hij het examen maar moest overdoen. De keer erna waren mijn drie chauffeurs allen voor het examen geslaagd. Ik vind dat Nederland protectionistisch te werk gaat.”

Michael Reul (UPTR) spreekt die bewering niet tegen: “De twee Belgische gewesten waar ecocombi’s mogen rijden, hebben ook buitenlandse voertuigen aan hun pilootprojecten laten deelnemen. Ik betreur nu dat ze geen quota’s hebben opgesteld: tien ‘Belgische’ voertuigen, tien ‘Nederlandse’ voertuigen. Wallonië had dergelijke quota’s voorgesteld, maar Vlaanderen wilde daar niet van weten. En dit is dus het resultaat.”